Endüktif sensörler, metali tespit etmek için elektromanyetik alan kullanan bir tür yakınlık sensörüdür. Konsept, girdap akımlarını metal bir hedef boyunca hareket ettiren sensör tarafından oluşturulan salınan bir elektromanyetik alanı içerir. Bu genel olarak salınımın sönmesi olarak bilinir. Sönümlenme meydana geldiğinde, sensör elektromanyetik alandaki değişimi tespit edebilir. Nesnenin boyutu, mesafesi ve malzemesi de dahil olmak üzere endüktif yaklaşım sensörlerini kullanırken akılda tutulması gereken birkaç faktör vardır. Çok küçük bazı nesneler, büyük nesnelerin kolayca algılanmasını sağlamak için yeterli elektromanyetik kayıp sağlamamaktadır. Nominal algılama aralığı veya genellikle Sn değeri olarak adlandırılır, çalışma mesafesini tanımlamak için standart bir değerdir. Sn değeri, voltaj ve sıcaklık gibi dış etkiler yoluyla üretim toleranslarını veya değişiklikleri dikkate almaz. İletkenlik, geçirgenlik ve diğer elektromanyetik özellikler, metalin elektromanyetik alanda ne kadar kayıp yaratabileceğini belirler. Bu özellikler, sensörün metali ne kadar iyi tespit edebileceğini etkiler. Tipik olarak demir içeren metaller, önemli bir fark olan demir dışı metallerden daha fazla elektromanyetik kayıplara sahiptir.

Demirli (FE) / Demirdışı (NE) Standart Endüktif Proximity Sensörler

Metaller iki kategoriye ayrılabilir: demir ve demir dışı, aksi halde manyetik ve manyetik olmayan olarak bilinir. En demir metalleri demir, kobalt, nikel ve manganezdir. Bu metaller çoğundan daha güçlü elektromanyetik özelliklere sahiptir, bu nedenle girdap akımlarının yarattığı elektromanyetik alanlar tipik olarak diğer metallerden daha güçlüdür. Alüminyum, bakır ve pirinç gibi demir dışı metaller için standart endüktif yakınlık sensörleri için bir azaltma faktörü uygulanmalıdır. Bir azaltma faktörü, metallerin sensör tarafından ne kadar iyi algılanabileceğini tanımlayan, genellikle 0-1 arasında değişen bir sayıdır. Aşağıdaki tabloda görüldüğü gibi, standart bir endüktif yaklaşım sensörü, bakır algıladığında 0.3 değerinde bir azalma faktörüne sahiptir. Bu, bakır algılandığında algılama mesafesinin, % 70'lik bir düşüş olan etkili algılama aralığının 0.3'e düşürüldüğü anlamına gelir.

FE-Only ve NE-Only Sensörleri

Bir sensörün yalnızca demir içeren metalleri algılaması gerekiyorsa, yalnızca demir içeren bir sensör kullanılabilir. Demir metaller diğer metallere göre elektromanyetik özellikleri arttırdığından, sensör tarafından kolayca tanımlanabilirler. Sadece demir dışı metalleri tespit etmek için bir sensör gerekliyse, demir dışı bir sensör kullanılabilir. Bu metallerin elektromanyetik özellikleri daha az direnç gösterir ve aynı zamanda elektromanyetik kayıplar yaratmaz. Sensör, güç kaybında bu spesifik özellikleri arayabilir ve yalnızca demir dışı bir metal algılama aralığındaysa bir çıktı verebilir.

Azaltma Faktörü 1 Sensörleri - Demir Dışı veya Demir Dışı Metaller

Pepperl + Fuchs Redüksiyon faktörü 1 serisi sensörler, aynı mesafedeki demir ve demir dışı metalleri indirgeme faktörü olmadan tespit edebilir. Sensörler, girdap akımlarını tespit etmek için iki bobin, hava çekirdek sistemi ve açma noktasını belirlemek için manyetik kayıpları uygulayarak bunu yapabilir. Farklı metallerin iletkenliği, geçirgenliği ve diğer elektromanyetik özellikleri algılama mesafesini etkilemez, ancak hedefin boyutu hala bir faktördür. Sensör metal tipinde sınırlamalar olmadığından, Sn değerinde bir çıktı verecektir. Altın, titanyum, alaşımlar ve diğerleri gibi benzersiz metallerin tespiti için, indirgeme faktörü 1 sensörleri, işi tüm metaller için tutarlı sonuçlarla yapabilmelidir. Standart bir endüktif sensör seçilirse, metal tipine bağlı olarak bir azaltma faktörü olabilir. Yalnızca demir içeren veya demir içermeyen yalnızca bir sensör gerekliyse, benzersiz metalin özelliklerinin belirlenmesi zorunludur.